Tulo ka bahin ang Ebanghelyo karong adlawa (twa.Lk.11:1-13): (1) ang Amahan Namo, (2) ang way puas nga pagpangaliyupo, ug (3) ang tubag sa pag-ampo. Adunay koneksiyon kining tulo ka bahin. Sa atong pag-ampo ngadto sa Diyos, atong makita nga tamdan nato kining tulo ka hiyas.
Sa unang bahin (b.1-4), ang Amahan Namo, atong makita nga unahon gayud pagtawag ang Langitnong Amahan ug pagahimayaon ang iyang balaan nga ngalan. Busa gitudloan kita ni Ginoong Hesus, “Amahan Namo nga anaa sa Langit pagadaygon ang imong ngalan...” Sunod niini mao ang atong pagpailawom sa iyang kabubut-on. Busa gitudloan usab kita ni Ginoong Hesus sa pag-ingon, “Matuman ang imong pagbuot dinhi sa yuta maingon sa langit.” Ug mosunod ang ubang mga bahin sa Amahan Namo.
Ang unang hiyas mao nga ilhon gayud nato ang pagkalabing makagagahom sa Diyos: pag-ampo pasalamat man o pag-ampo panginahanglan. Ug simbahon gayud ang iyang kamahalan.
Sa ikaduhang bahin (b.5-8), ang way puas nga pagpangaliyupo, gitudloan kita ni Ginoong Hesus sa pag-ampo o pagpangaliyupo nga way pagkutat. Iya kining gihulagway pinaagi og sugilanon, diin may usa ka tawo nga namaylo og pan sa iyang higala nianang tungang gabii. Gibalibaran siya sa iyang higala nga nangatulog na uban sa iyang pamilya. Apan, gumikan sa iyang way puas nga paghangyo, mibangon na lang ang iyang higala ug mihatag sa unsay iyang tuyo.
Ang ikaduhang hiyas mao ang way puas nga pagpangaliyupo sa tawo ngadto sa Diyos alang sa iyang panginahanglan. Dinhi mapakita sa tawo ang katiunay sa iyang kasingkasing ngadto sa Diyos.
Sa ikatulong bahin (b.9-13), ang tubag sa pag-ampo, gitudloan usab kita ni Ginoong Hesus mahitungod sa kamanggihatagon sa Diyos. Kay siya nagkanayon: “Ug ako mismo nagaingon kaninyo, pangayo ug pagahatagan kamo; pangita ug makakaplag kamo, panuktok ug pagaablihan kini kaninyo. Kay si bisan kinsa nga mangayo makadawat, ug ang mangita makakaplag, ug siya nga manuktok pagaablihan.”
Ang ikatulong hiyas mao ang dayag nga pagpangayo, makugihong pagpangita, ug mapaubsanong pagpanuktok. Dinhi, mangaliyupo kita sa Diyos sa kinasingkasing gayud sama sa tawo nga namaylo og pan sa iyang higala nianang tungang gabii. Busa, ipadayag gayud nato kaniya ang atong tinguha, bisan tuod nasayod na siyang daan sa unsay anaa sa atong kasingkasing.
Ug, human gikapadayag ang atong tinguha, makugihon usab kining pangitaon. Nagpasabot kini nga manikaysikay kita sa pagpangita sa atong gikinahanglan, ug dinhi niini tungora nga mogiya ang Diyos kanato, pinaagi sa paglamdag sa atong salabotan o sa lain ba kaha nga paagi, aron makaplagan ang atong gipangayo. Haguan gayud diay kini sa pagpangita. Ang Diyos, ingon nga absolutong manggialamon, mohatag sa lainlaing mga paagi.
Ug sa atong pagpanikaysikay, gipakita usab nga mapaubsanon kitang manuktok sa pultahan sa kasingkasing sa atong isig kaingon. (b.11-13).