SA IMONG langit anaa ang takdol nga Buwan,
Nagpahiyom bisan may pagka alimuot ang hangin
Nga walay mensaheng gibilin kundili panghayhay,
Human mapapas ang mga tunob nga mihunob
Diha sa wanang sa daruhan sa atong mga panumpa
Nga gibanlas sa wa mananghid nga mga luha.
O, Abril! Miabot ka! Nagpahiyom ang Buwan,
Apan kawang lamang kay ang binuhat nga giapas
Ning mga lakang nahanaw na man sa akong langit.
King dughan nagpabiling nangandoy nga mamalik
Kadtong mga takna nga puno sa kalipay
Ug ang katawa mohapuhap mohinol sa pagbating
Nagngulngol sa samad sa kapakyas nga mopabanaw
Sa akong mga luha.
Ang damgo ko uban kanimo nahisama na lang
Sa nag-inusarang Buwan sa langit kansang kahayag
Inanay nga nagkahanap, nanamilit kuyog sa iyang
Kainit nga buot pugngan ning miabot nga Abril.
Ning gabii sa Abril paagason ko king mga luha
Aron ang iyang kainit mao ang mopabugnaw
Sa nagbangutan kong kinabuhi nga imong gisuklian
Sa nagkahanap nga pahiyom sa takdol nga Buwan.