DAW gisangag ang kalibutan sa nagkadaiyang matang sa pabuto dungan sa pagsibaw sa mga paskuhanong tokar gikan sa mga ‘sound box’ sa among kasilinganan timailhan sa takna sa pagkatawo sa Batang Manunubos. Apan wala ko kini hatagig pagtagad. Nabato-balani ang akong kasingkasing ug hunahuna ngadto sa akong mga isigka bata nga alegre kaayong nanagdula ubos sa kahayag sa maanindot nga mga Christmas light.Gibati ko ang labihang kaibog nga nagtan-aw sa kaanindot sa bag-o nilang mga gipangsul-ob nga sinina samtang lingaw kaayo sa ilang mga dulaan.Sa akong lapyong hunahuna nakapangandoy ako nga makaangkon usab ako og sama sa ilaha. Apan hugot nga supak si Mama nga mokuyog ko nilag panaygon unya mamasko sa akong maninoy nga si Ninong Jimmy.
“Merry Christmas!” timbaya ni Mama nga maoy nakapalingi kanako.”Tangka na mo diri alang sa noche buena!” Wala gyud ko masayop nga ang mga lagutmon nga linung-ag nga kamote ug mais tilaob nga puol na kaayong kan-on mao ra say tagana namo sa noche buena.
“Kaon na diha.” agda ni Mama kanako pagkakita niyang wala ko mopunit og pagkaon.Nakita ko nga bisan tuod og mikuhag pagkaon ang akong upat ka igsuon nga silang Inday Renia, Ate Bebe ,Dodong Nico ug ang manghod kong si Mario, apan tataw nga wala silay gana. Gipul-an na man god mig kinaon ning maong mga lagutmon.
Milakaw ko padulong sa bentana nga wa gyud mokaon bisan mi-segunda pa si Papa kang Mama nga kinahanglan mokaon gyud ko aron mosaka sa among panimalay ang grasya. Unya misambog sa kaalingisig sa palibot ang kuting-kuting sa gitara.Mitambo kog balik ug maoy nasugat sa akong panan-aw ang usa ka grupo sa mananaygon..
‘Hala, unsay ihulog nato, Ma?” matod ko dayong lingi kang Mama dala ang kahibulong nganong wala siya manugo nako aron sa pagpabalibad. Maoy sunod kong nakita nga gibukhad ni Mama ang binugkos nga panyo nga gikuot niya sa bulsa sa iyang daster. Maoy akong nakita ang pipila ka tag bayenti singko sentabos, Mipunit siyag usa, unya mapahiyumon kining gitunol ngadto sa nagpaabot nga mananaygon.Misamot ang gibati kong kalagot nga aduna nay sagol nga kahiubos, kay wala na gani mi gilung-ag nga bugas, apan nakahimo pa siyag hatag kon daygunan mi.
Tingali nakasabot sa among gibati nga mga anak tagsa tagsa mi niyang gigakos, apan sa akong pamati dili makahupay kanamo kini bisan pag adunay pakapin nga halok ug pagtimbaya nga ‘Malipayong Pasko!’
“Mga anak,” ni Mama. “Pasensya na kon mao ra niy ang atong tagana sa noche buena..Apan sultihan ta kamo nga di na kinahanglan nga abunda aron mahimong malipayon ang pagsaulog ta sa pasko.Gani ang batang si Hesus nga maoy nag-birthday karon diha ra man sa pasungan sa mga hayop ihimugso.”
“Nganong mas palabihon man nimong makapanghatag sa mga manaygon, Ma, nga wala na man gani tay ikapalit ug bugas?’mipahungaw sa iyang gibating kahiubos si Ate Bebe.
“Bitaw,ma! Kita pay labing pobre dinhi sa atoa, unya ikaw pay kusog manghatag sa manaygonay.”dason ni Inday Renia. ‘Silas Noy Beto nga maoy kuwartahan mamalibad man gani.”
“Usa pa, samtang ikaw nanghatag og pinaskuhan, apan kaming imong mga anak way nadawat kay di ka mosugot nga moapil mig panaygon.” Adunay tuno sa pagmahay ang akong mga pulong.
“Ang lawom nga pagpa-ambit sa pagkatawo sa Manunubos dili ang pagpangayog pinaskuhan kon dili ang pagka manggihatagon,” mapahiyumon si Mama samtang namulong. “Kay maoy labing bililhon ang pinaskuhan nga gikan sa Diyos.”
Wala kadto namo hingpit nga nasabtan, apan ang iyang mga pulong daw mituhop sa among mga kasingkasing.Dungan kaming migakos kang Mama, samtang mapahiyumon nga nagsud-ong kanamo si Papa.
“Merry Christmas kanatong tanan, Mama, Papa!” Tugob sa kamalipayon namo kining nalitok. (Katapusan)