NAHANGISLO si Dodo gikan sa halawom nga pagkatulog nga nakabati sa sininggitay ug hinilakay sa gawas nga dili hinuon bag-o sa ilang dapit sa ingon arong mibusilak na ang Adlaw. Mibangon siya ug nag-amping nga dili matastas ang muskitero nga gihaguan pagsursi sa iyang inahan. Sa ilang pagpahulay, kini ang ilang panagang batok sa lamok.
Nahinanok pa ang duha niya ka manghod nga wala makamatikod sa pagpista sa mga lamok nga nakasulod sa moskitero. Dali niyang gihabulan ang mga inosente sa tela gikan sa sako sa harina. Unya iyang nahanggap ang napaig nga linung-ag sa kusina. Dali niyang gitawag ang manghod nga dalagita gikan sa gamayng bentana sa ilang barungbarong. Miapil na usab kini sa tapok-tapok atubangan sa tindahan ni Benny Joven. Mga amiga kini ni Emma nga way laing lingaw gawas sa pagpanglibak sa ilang isigkaingon.
“Naa na, Manoy.” Daling misaka ang dalagita sa hagdanang gianay na sa kadaan.
“Naunsa ka ba? Gibiyaan man lang nimong linung-ag, napagod na nuon. Wa pa gani nimo ikalabay ang sud sa arinola! Baho na kaayo!” tagawtaw ni Dodo dayong dunol sa kaldero sa manghod ug gipabutang sa tayaon nang lababo. “Kon wala gani sud-an, pagkuha lag kuwarta sa akong karsones sa kuwarto.”
Midagan dayon si Emma ug gipangita ang pantalon sa maguwang. Natingala siya nganong daghan og kuwarta ang iyang maguwang. Nakapangutana siya kang Dodo.
“Hinatag nang Boss Ronie gabii. Pinaskuhan kuno.”
“Pinaskuhan? Dugay na mang miagi ang Pasko.”
Wa na motubag si Dodo ug gimandoan ang manghod nga magdali kay sa dili madugay momata na ang ilang mga manghod ug wa pay sud-an. Misud si Dodo sa lawak aron mag-ilis ug iyang nasugatan si Emma ug matingad-on kining nangutana kon molakaw na ba ang maguwang kay wa pa man kiniy pamahaw. Gitubag usab ni Dodo nga magkape ra siya sa ilang buhatan.
Sa usa ka pabrika sa harina mag-alagad si Dodo ug dinhi maggikan ang mga panapton nga gigamit nilang habol.
“Uy, Dodo!” may misangpit kaniya nga dili bag-o sa iyang pandungog. Si Ronie Mancatad, ang ilang labaw sa opisina.
“Uy, ikaw man diay, Boss! Pasensiya na, ha, nga naleyt ko.”
Miyango-yango lang ang manedyer ug gisultihan siya nga sa dili pa mopauli unyang hapon moadto una sa opisina niini. Nabag-ohan si Dodo sa gipakitang taras ni Ronie. Naglibog siya unsay nakaingon sa kalit nga kausaban sa estrikto ug hingasaba nilang agalon. Pagpauli ni Dodo natingala siya dihang gitunolan siyang Josephine og mansanas. Ug iyang nasayran nga gikan kang Ronie ang mga prutas ug tsokoleyt ug duna pay pipila ka sapot.
Apan sa pagdagan-dagan sa mga manghod ug pagsaka-kanaog sa gabok nga hagdanan, nabali kini ug nahulog si Jessie. Naospital ang manghod ni Dodo ug matod sa doktor, kinahanglang operahan ang walang tiil sa bata nga nabali kay kon dili, posible kining mabakol. Sanglit wala may mahikap, napugos si Dodo pagpanghuwam kang Ronie og igasto sa operasyon.
Nagmalampuson ang operasyon ug nagdali siya nga makapauli samtang nagkugos kang Josephine aron ibalita ang gisangputan sa pagdisdis sa tiil ni Jessie. Apan nakurat siya dihang naabtan ang manghod nga hubo nga gigakos sa iyang Nanay Ann nga naghilak. Si Emma nga nauyog ang abaga sa pagbakho miasoy sa nahitabo ug kinsa ang nag-among-among kaniya bugti sa dako nilang utang! Misurok ang dugo ni Dodo ug nagpangusmo. “Kon mao kana, nakabayad na ta apan mangayo pa tag sukli kay subra ra ang atong gibayad!” Daling gikuha ni Dodo ang kutsilyo sa banggera ug giluklok sa hawakan dayong dagan sa gawas nga nagpaminti. (KATAPUSAN)