OLIVER P. FLORES
Sogod, Cebu
NASUKARAP si Renante pagkaigo sa iyang apapangig sa kusog nga sumbag ni Digno. Naningkamot sa pagbangon si Renante nga nagpanglipong. Apan giusban siya sa pagsumbag ni Digno sa kutukuto. Mitig-ab si Renante ug napaluhod. Wa na siya makatindog. Miligid na lang siya sa yuta. Nagping-it siya sa kasakit.
“Kon tinud-anay ang imong paghigugma kang Katereen, hala bangon!” singhag ni Digno.
Apan wa na mosukol si Renante kang Digno. Milakaw siya pahilayo sa eskuwater diin nagpuyo si Katereen nga iyang gipangulitawhan. Mikatawa og kusog si Digno nga nanighawak.
“Digno, madalagang tiguwang si Katereen!” Usa ka barkada ni Digno ang misinggit.
“Bitaw! Ang tanang nangulitawo sa imong manghod pulos mikakak kay way dag-anan sa imong kamaayong makig-away!” Laing barkada ni Digno ang misinggit.
“Aw, unsaon ta man nga kinahanglang mag-agi gyud nako ang lalaki nga gustong moangkon sa gugma ni Katereen! Wa gyud silay suwerte kay di sila makalupig nako sa sinumbagay!”
Nagkinataw-anay silang managbarkada, samtang ang mga babaye nga diha sa alirong nangyamiid sa hilom kang Digno.
Di kay si Renante ra ang gustong moangkon sa gugma ni Katereen apan sila silang tanan misibog sa pagpangulitawo sa dalaga dihang nakatilaw sa mga kumo ni Digno.
Way maayong buot si Katereen sa pagpauli ni Digno. Nanighawak siya sa atubangan sa iyang maguwang. “Gibun-og na sab nimo si Renante, Manoy? Kasalbahis gyud nimo, uy!” Pinabundak ang tingog sa dalaga nga nasuko sa iyang maguwang.
“Gibuhat ko lang ang angay, Kat. Naneguro ko nga ang lalaki nga imong mauyab o kaha mabana makapanalipod nimo! Busa pasagdi ko!” Nasuko sab si Digno nga mibiya kang Katereen sa ilang sala.
Usa ka gabii dunay lalaki nga naghatod kang Katereen sa pagpauli. Guwapo kini. Hait ang tinan -awan ni Digno nga diha sa gawas sa gamay nga tindahan nga estambayan nilang barkada.
“Uy, Digno, naa na say nanguyab kang Katereen?”
“Patilawa dayon sa imong kabangis, Digno!”
Hulhog sa duha ka barkada ni Digno.
“Atngan ko siya sa iyang pagpauli. Anhi man gyud siya agi. Makatilaw siya sa akong mga kinumo karon!” Nagpaminti sa kasuko si Digno.
Tuod man, pagbalik sa lalaki nga naghatod kang Katereen, gibabagan dayon siya ni Digno sa dalan.
“Unsay imong ngalan? Nganong gihatod man nimo ang akong igsuon?” ni Digno.
:”Ah, kining ako si Paolo. Kauban mi si Katereen sa trabaho. nahigugma ko niya.”
“Mao ba!” Ug usa dayon ka kusog nga sumbag ni Digno ang mihaguros. Apan hangin lang ang naigo, gilihayan lang og gamay ni Paolo ang sumbag ni Digno. Gipatiran ni Digno si Paolo, ug mao gihapon wa makaigo si Digno. Laing mga sumbag ug patid nga sunud-sunod ni Digno ang iyang gibuhian apan pulos kini nalihayan ni Paolo. Hangtod naluya pag-ayo si Digno.
“Digno, di ta mag-away. Tinarong ang tuyo ko sa imong manghod ug makapanalipod ko niya sa bisan unsay mahitabo. Andam ko siyang pakaslan.”
Dihang nakalakaw na si Paolo, dunay miduol nga hamtong nga lalaki kang Digno.
“Maayo kay wa ka sukli ni Paolo, Digno. Mabun-og gyud unta ka. Usa ka ‘black belter’ si Paolo. Batid sa judo ug karate.”
Igo na lang nga nakapanghupaw si Digno samtang nagpamahid sa ‘face towel’ sa nagtabisay niyang singot sa nawong. (KATAPUSAN)