DIDTO sa silong sa ilang payag nag-andam na si Poloy sa mga himan para sa dagat. Mamamasol siya. Gibutang niya ang kutay sa mga pasol nga mga taga nga lain-lain ang gidak-on. May mga taga nga nanagtangag og lawi (balhibo) sa manok isip paon. Ang uban wala pay paon. Kay adto na didto sa dagat niya pan-i sa mga wati nga iyang gisunggal ganinang sayong buntag sa gamayng tanaman sa mga agbate ug talong sa luyo sa ilang payag. Kinahanglan nga makakuha siyag ubay-ubay nga isda sugod karong adlawa aron kon mahalin may ikapuno sa natigom nga kuwarta ni Pina alang sa iyang pagpanganak tulo ka buwan sukad karon. Unom na ka buwan nga mabdos ang iyang asawa sa una nilang liwat. Maayo untag daghang anunulot nga modawi sa lawi sa mga manok kay dagkuon ang maong mga isda ug halinon kaayo kay til-ugon.
“Adto na ko, Langga!” hulbaw ni Poloy. “Manaog na ko aron madala mo imong bawon para sa paniudto,” ni Pina. “Di lang ka mamahaw?”
“Nihigop na ko sa imong gitughong nga bahaw ganiha. Okey na nako,” ni Poloy nga migawas sa silong sa payag. Gidawat niya ang basket nga gibutangan sa iyang bawon.
“Amping, Langga. Kon kalit magdaot ang panahon, uli lang dayon, ha?” ni Pina.
“Maayo untag mag-ayo ang panahon ug suwertehon ko karon nga daghang mokubit sa akong mga pingwit,” ni Poloy ug dayon nga nanamilit sa iyang asawa.
Gidulong niya ang baybayon nga dili layo sa ilang payag. Gidumdom niya ang iyang subiran sa nahimutangan niini ug gidahik paingon sa tubig-dagat.
Didto sa lawod giitsa ni Poloy ang kutay sa mga pasol nga gipan-an og mga lawi sa manok ngadto sa dagat. Unya gitagsa-tagsa pod niyag paon ang mga wati sa laing mga taga, una niya kini i-itsa sa dagat. Taudtaod naghuwat siya nga may mokubit sa iyang mga pasol.
Taudtaod nang nagpa-utaw-utaw ang subiran ni Poloy didto sa lawod dihang namatikdan niya nga nagtaligsik nga giubanan sa kalit nga paghuros sa hangin. Giayo niya ang kawo nga buli didto sa iyang ulo aron dili ilupad sa hangin. Unya kalit mikusog ang ulan. Mikusog sab ang hinuros sa hangin. May umaabot nga unos sa lawod. Dali niyang gibitad ang kutay sa iyang mga pasol. Paspas siyang mibugsay paingon sa baybayon. May nasaghiran ang bugsay nga usa ka plastik nga botelya. Naikag siya ug iya kining gikuhil sa bugsay padulong sa sakayan. Iyang gipunit ug gibutang sa luwang uban sa pipila ka isda nga iyang nakuha. Basin mapuslan niya ang plastik nga botelya.Natumog na sa ulan ang T-shirt nga abuhon ni Poloy. Gipaspasan niya ang iyang pagbugsay taliwala sa kusog nga ulan ug nagkakusog nga paghampak sa hangin. Gibati siyag kahadlok kay basig malunod ang iyang sakayan ug kuyog niini ang iyang kinabuhi. Wala madugay midunggo sa baybayon ang subiran. Gidahik niya kini ngadto sa naandang lugar niini. Unya gipanulod niya ang mga himan sa pamasol sa bukag.
“Di maayo ang panahon, Langga. Diyutay da akong kuha. Igo da panud-an karong adlawa ug ugma.”
Nakita ni Pina ang plastik nga botelya. Iyang gipunit ug gisuling-suling. “Diin ka man ini?” ni Pina. “Ay, nabangalan sa lawod,” ni Poloy. “Naa lagi papel sa sulod!” ni Pina.
Gilabni ni Poloy ang botelya gikan sa kamot sa iyang asawa ug gisuling-suling. May papel tuod sa sulod. Iyang giablihan ug gihuho ang papel. Gihikyad niya ang papel ug gibasa ang nahisulat didto. “Niay P20. Ipalit og Lotto numero 09-10-44-04-16-42. Basig swertihon ka!” Way ngalan sa nagpadala.
Gituman ni Poloy ang sugyot sa sulat. Gipalit niya ang numero sa Lotto didto sa ‘outlet’ sa tindahan ni Kang Ho. Mega Lotto ang iyang gipalit.
PAGKA ugma sayo nga mipalit og SUPERBALITA si Poloy. Didto sa lamesa sa kusina gikutiho niya ang numero sa iyang tiket. Mao gyud: 09-10-44-04-16-42. Ang premyo kay P27,271,750.40. “Hala, Pina, midaog ko!” nakasinggit si Poloy.
Si Pina nga nagdigamo sa ilang pamahaw daling miduol kang Poloy. “Salamat sa Diyos! Poloy midaog ta! Wa nay problema inigpanganak nako!” (KATAPUSAN)