ANG Ebanghelyo sumala ni San Lukas (Lk. 2:41-52)
Ug ang iyang mga ginikanan tig-adto sa Jerusalem matag-tuig, sa pista nga Pasko.
Ug sa nagpanuigon na siya'g napulo'g-duha ka tuig, mitungas sila sa Jerusalem sumala sa nabatasan; ug sa pagkatapus na sa pista, sa pagpamauli na nila, ang bata nga si Jesus mipabilin ra sa Jerusalem. Ug ang iyang mga ginikanan wala mahibalo niini, apan sanglit nanagdahom man sila nga siya kuyog ra sa panon, sila mibaktas og usa ka adlaw, ug unya ilang gipangita siya sa ilang kaparyentihan ug mga kaila; ug kay wala man siya nila hikaplagi, sila mibalik sa Jerusalem aron sa pagpangita kaniya.
Tapus sa tulo ka adlaw, ilang nakaplagan siya sa sulod sa templo, nga naglingkod sa taliwala sa mga magtutudlo ug naminaw kanila ug nagpanukso kanila'g mga pangutana; ug ang tanang nakadungog kaniya nahitingala sa iyang pagpanabot ug sa iyang mga pagpanubag.
Ug sa pagkakita kaniya sa iyang mga ginikanan, sila nahibulong; ug ang iyang inahan miingon kaniya, "Anak, nganong gibuhatan mo man kami sa ingon? Tan-awa, ang imong amahan ug ako sa among kabalaka nangita kanimo."
Ug siya mitubag kanila, "Nganong gipangita pa man ako ninyo? Wala ba diay kamo mahibalo nga kinahanglan anhi gayud ako sa balay sa akong Amahan?"
Ug sila wala makasabot sa mga pulong nga iyang gisulti kanila.
Ug siya milugsong kuyog kanila ug nahiabot sa Nazaret, ug siya masinugtanon kanila; ug kining tanang mga butanga gitipigan sa iyang inahan sulod sa kasingkasing niya.
Ug si Jesus mitubo sa kaalam ug sa gidak-on ug sa kahimuot kaniya sa Diyos ug sa tawo.