ANG suliran sa mga tawo nga libudsuroy dugay na kaayo. Naandan kining talan-awon sa dagkong mga siyudad. Kini tungod kay daghan kanila nangadani sa kadaghan sa manghatag nga mga tawo sa dalan nga maluoy kanila kay sa magpabilin sila sa ilang gigikanang mga dapit.

Gani, nitumaw na karon nga kadaghanan sa mga libudsuroy karon naay kaugalingong balay, apan ilang gipalabi nga sa karsada mamuyo kay mas dali kanila ang pagdawat og mga hinabang. Nasayod ba kaha ang mga opisyal sa Siyudad nga pipila ning mga tawhana mokita og labing minos P500 matag adlaw?

Usa gani sa mga “giluwas” sa mga awtoridad mokita og labing minos P700 busa di siya ganahan mobalik sa ilang dapit kay unsa man ang ilang ipakaon sa ilang anak.

Usa sa angay buhaton sa Siyudad mao ang pagtuon sa profile sa mga libudsuroy. Maayo ang plano nga bansayon alang sa livelihood ang mga libudsuroy aron di na sila anha magyampungad sa karsada.

Apan unsaon man pagkadani sa mga libudsuroy kon ang ilang makita gikan sa livelihood program minos ra kon itandi sa ilang makita sa karsada? Kon mahitabo kini, seguradong mapalpak ang mao nga programa.

Busa, gikinahanglang tun-an og maayo ang programa alang sa mga libudsuroy, di lang kay sa aspeto sa panginabuhi, kon di unsaon usab pagpalambo ang ilang pagpuyo. Di lang kay halfway house ang andamon, kon di ordinaryong balay o housing alang ning mao nga sektor.

Pinaagi gud niini, makita sa publiko nga ang kagamhanan nagpakabana usab diay niining giisip nga labing hut-ong sa katilingban. Di lang kay kadtong makabotar nga mahug nga ilang kapahimuslan panahon sa eleksyon, kon di apil na kining mga tawhana.

Di ba ang polisiya, panan-aw ug buhat sa kagamhanan malangkubon, way pagpinig? Nga ang labing gamay mao unta ang makadawat sa mas labing daghan.