UNTA kadto, giingnan mo ako

nga wa ka layhing mamati

sa mga huni ug saloma

nga gitugtog ko alang kanimo,

sa wa mo pa bugawa ang mga

alibangbang nga namatog

sa imong tanaman.

Unta kadto, kaniadto pa giputol

mo na ang akong mga damgo --

ang way-kapuslanang paghanduraw

sa katahom sa mga baybayon

didto sa di-hikaplagang panahon,

kanus-a kitang duha ang mokatawa,

motalidhay inigpangluod sa mga

balod nga mamiya sa nahiubsang

mga lapyahan.

Ug unta kadto, wa ka na lang

molingi dihang imo nang giuli

kining akong kasingkasing.

Ug wa mo ako ingna:

“Buak na kanang kasingkasinga!”