Binasi sa Genesis 22:1-2, 9-13, 15-18; Salmo 116; Taga-Roma 8:31-34; Marcos 9:2-10

KANIADTONG gagmay pa mi usa sa among kinaham nga mga bulohaton mao ang pagpaminaw sa radyo. Paminawon dayon namo ang “Antonio Solitario ug Diego Salvador”. Ginamit ang among handurawan kun imahinasyon, “makita” namo kining mga tawhana samtang sila nagsakay og kabayo ug samtang sila nagpinusilay. Makatawa kami sa ilang mga pasiaw ug maukyab kami nga naghulat kon unsa nay dagan sa istorya. “Buhi” ang mga pasundayag o programa sa panumdoman kay magamit man god ang handurawan.

Niadtong 12 Pebrero 1931 sa alas-4:49 sa hapon, gilusad ang unang pagsibya sa Vatican Radio ni Papa Pio XI nga gitawag og “Omni Creaturae” (“Tanang Minugna”). Kuyog sa Santo Papa ang naghimo sa radyo, ang Italyanong tumutuo, si Guglielmo Marconi. Sa unang higayon nadungog ang Santo Papa sa tanang kasuokan sa kalibotan. Lakip niini bisag mga Protestante, ang naa sa mga pangagamhanan, mga dinaogdaog, mga adunahan ug mga kabos, mga trabahante, ug uban pa. Gipasaligan niya ang iyang tigpaminaw sa iyang pag-ampo. Nahimong “loudspeaker” ang radyo alang sa Simbahan.

Daw radyo ang pagkausab sa panagway ni Jesus. Mipadayag kini sa iyang pagkabalaan nga makadani sa kinatibok-an sa Karaang Kasabotan, nga gisimbolo ni Moises ug ni Elias, ug usab sa mga kasamtangang tawo, nga girepresentar nila ni Pedro, Juan, ug Santiago. Human sa mga panghitabo nga milarawan sa balaang presensya sa Dios, nagkanayon ang ebanghelyo: “Kini mao ang akong pinalanggang Anak. Pamati kamo kaniya”. Nahimong “radyo” ang Amahan nga nagsibya mahitungod sa iyang Anak.

Mahanduraw usab nato ang maong eksena bisan pag dili gyod nato matukib ang iyang kahulogan. Mao kini ang nahitabo kang Pedro nga buot mapugngan ang maong panghitabo kay nakalisang kini kaniya ug nakapahabwa sa iyang mga pagbati. Miingon siya, “Magtutudlo, maayo nga ania kita dinhi! Magbuhat kitag tulo ka tolda...” Buot niyang i-“domesticate” si Jesus, si Moises ug si Elias. Apan wala mosugot ang Ginoo. Hinunoa, milanog ang tingog gikan sa kalangitan.

Ang yawe nga moabri sa misteryo sa Ginoo mao ang pagtuo. Mao kini nahitabo kang Abraham sa libro sa Genesis. Gisugo siya paghalad sa iyang bugtong anak nga si Isaac. Himuon na unta niya kini sa dihang gipugngan siya sa Ginoo. Ang Dios maoy nagpaigo, nagsangkap, ug nag-abiyo kang Abraham. Ug ang iyang mga saad kang Abraham pagahimuon na isip ganti sa iyang pagsalig sa Ginoo. Mao nga bulahan sila nga mopatuo sa Dios.

“Kon dapig kanato ang Dios, kinsay makigbatok kanato?” nangutana ang sulat ngadto sa mga taga-Roma. Mao kini mokupot gyod kita sa Ginoo ug dili gyod kita mobuhi. Mipadayon si Pablo, “Kon wala magdumili ang Dios pagtugyan sa iyang Anak ngadto sa kamatayon tungod kanatong tanan, dili ba hatagan kita niya sa tanang butang nga atong pangayuon kaniya?”